1. Porozmawiaj z dzieckiem
Przede wszystkim powinniśmy zadbać o szczerą i bliską relację z dzieckiem, rozmawiać z nim o jego kłopotach i uczyć go sposobów zachowania w stresującej sytuacji. Ważne jest, aby rozwijać u dziecka poczucie własnej wartości i wskazywać mu jego mocne strony. Dziecko powinno wiedzieć, że w każdej chwili może się do Ciebie zwrócić o pomoc, a Ty zawsze go wysłuchasz, zrozumiesz i doradzisz.
2. Wspieraj emocjonalnie, pokazuj sposoby poradzenia sobie z sytuacją
Zapewnij swoją pociechę, że to, co mówią o niej złośliwi koledzy, nie jest prawdą. Nie wystarczy, żeby dziecko powiedziało „Nie dokuczaj mi”. Ważne jest to, by zachowało dystans do tego, co mówią inni. Czasami żartowanie z kogoś przestaje być ciekawą rozrywką, kiedy ofiara nie reaguje. Zasugeruj dziecku, aby śmiało się z zaczepek lub odpowiadało na nie w nieoczekiwany sposób, np.: „Tak, noszę okulary, i co z tego?”, „Dlaczego mi dokuczasz, nie masz nic lepszego do roboty?”. Jak już wybierzesz technikę, przećwicz ją z dzieckiem, żeby czuło się pewnie w decydującym momencie.
3. Poznaj sytuację i postaraj się wyeliminować problem
Warto również zrobić wszystko, żeby poznać przyczynę dokuczania i – jeśli to możliwe – wyeliminować ją. Jeśli inni śmieją się z dziecka, ponieważ sepleni, może warto wybrać się do logopedy? Nie należy lekceważyć potrzeby dziecka, by być akceptowanym przez grupę. Może to być bardzo prozaiczna rzecz, jak sposób ubierania się. Nie każ dziecku nosić ubrań, których nie lubi i z których inni się śmieją. A może dziecko nie radzi sobie najlepiej na niektórych zajęciach i przydałyby się dodatkowe korepetycje lub wspólne odrabianie lekcji?
4. Porozmawiaj z rodzicami dziecka, które dokucza
Jeśli dziecku wciąż dokucza ten sam uczeń, warto porozmawiać z jego rodzicami w obecności wychowawcy. Często dzieci, które dokuczają innym, same potrzebują pomocy, a ich agresywne zachowanie jest przejawem innych problemów. Pamiętaj jednak – chodzi o rozmowę, a nie atak, bo ten tylko potęguje problem i zamyka pole do współpracy. Ważne jest, aby rozmowa przebiegła w spokojnej atmosferze, dzięki temu łatwiej będzie znaleźć najlepsze rozwiązanie problemu.
5. Poproś o pomoc wychowawcę i psychologa
W sytuacji, kiedy nasza pomoc nie przynosi wymiernych skutków, warto porozmawiać z innymi osobami, które mogą nas wesprzeć. Zawsze należy skontaktować się z wychowawcą i uczulić go na problem, aby mógł odpowiednio zareagować. Jeśli to nie pomoże, zgłoś problem dyrekcji placówki i poproś o pomoc ze strony szkolnego psychologa. W ostateczności rozważ przeniesienie dziecka do innej klasy lub szkoły.
6. Zachęcaj do bycia przyjacielskim
Ucząc nasze dzieci pozytywnych wzorców postępowania, zapobiegamy przemocy, zanim się jeszcze pojawi. Ucz wrażliwości na innych, zwłaszcza, jeśli potrzebują pomocy. Wystarczą drobne gesty, jak uśmiech, rozmowa, może upominek – mała naklejka, czy jabłko na pocieszenie. Powiedz dziecku, żeby nie pozostawało obojętne na krzywdę innych, wtedy inni nie będą obojętni, gdyby jemu coś się działo.
Zobacz rady Małgorzaty Ohme, psychologa dziecięcego, eksperta kampanii Cartoon Network:
Kampania „Bądź kumplem, nie dokuczaj”
Kampania Cartoon Network „Bądź kumplem, nie dokuczaj” ma uświadomić zarówno dzieciom, jak i dorosłym, że przemoc i dokuczanie nie powinny być tolerowane. Ambasadorem akcji jest Marcin Gortat, znany koszykarz i autorytet wśród dzieci, którego apel może skutecznie do nich dotrzeć. Ekspertem programu jest Małgorzata Ohme, psycholog dziecięcy i dziennikarka, a partnerem merytorycznym Fundacja A.R.T. przeciwprzemocy.pl. Na stronie cartoonnetwork.pl/BadzKumplem dzieci i dorośli mogą się dowiedzieć, co robić w przypadku zetknięcia się z przemocą. Na stronie można znaleźć numer specjalnej infolinii (88 555 22 22) oraz adres mailowy ([email protected]), gdzie można uzyskać pomoc i wsparcie w konkretnych sytuacjach. Od 8.00 do 22.00 psychologowie z Fundacji A.R.T. przeciwprzemocy.pl pomagają zarówno dzieciom, jak i rodzicom, którzy chcą się dowiedzieć, jak reagować na przemoc dotykającą ich dzieci.
