W swojej pracy pedagogicznej spotykamy się z kilkoma postawami rodziców. Pierwsza z nich charakteryzuje się tym, iż zamiast skupić się na konkretnej trudności dziecka, często pojawia się sytuacja, w której rodzic przyjmuje rolę „obrońcy” dziecka. To z kolei uruchamia mechanizm filtrowania informacji, zamiast poszukiwania rozwiązań. Mimo odmienności ról zarówno rodzicom, jak i pracownikom przedszkola chodzi o dobro dziecka, co czasem zatraca się w dyskusji pomiędzy wychowawcą a rodzicem.
Niektórzy rodzice mają trudności z właściwym odbiorem komunikatu wychowawcy przedszkolnego. Oczekują oni gotowej recepty na usunięcie doraźnych kłopotów z dzieckiem, co nie jest możliwe. Tego typu osoby najczęściej nie czują potrzeby analizowania i szukania przyczyn pojawiających się trudności. W tym przypadku współpraca układa się najtrudniej.
Kolejną trudną postawą rodzica we współpracy z wychowawcą jest niedostrzeganie problemu dziecka. Rodzic uważa, że to wychowawca nie potrafi zastosować odpowiednich metod wychowawczych oraz przekazuje błędne informacje o dziecku. Trudno się z tym zgodzić, gdyż to przecież wychowawcy przebywają z dzieckiem wiele godzin każdego dnia. Również osoby prowadzące zajęcia tematyczne oraz inni wychowawcy obserwują przedszkolaka, tak więc spojrzenie na dziecko jest obiektywne, gdyż bazuje na opinii i spostrzeżeniach kilku opiekunów.
Rodzice podchodzący w ten sposób lekceważą zgłaszane uwagi. Wypierają oni myśl, że to właśnie ich dziecko ma problem i nie chcą się zmierzyć z trudnością, a tym samym winą obarczają wychowawcę. Zdarza się, że instruują go, jak powinien postępować z dzieckiem i co robić w razie kłopotu. Zaprzeczenie jest częstym mechanizmem obronnym wśród rodziców dzieci z trudnościami. Pojawiają się argumenty, że „w domu zachowuje się inaczej”, „przy nas jest zupełnie innym dzieckiem”.
Następną postawą rodzica jest pozorna współpraca. Rodzice deklarują gotowość współdziałania, aby pozostać w dobrym kontakcie z wychowawcą, lecz po pewnym czasie zarzucają błędy innym pracownikom przedszkola. „Lubią wychowawcę”, ale emocje negatywne są bardzo duże, więc następuje przeniesienie. Powstaje pozorny problem i wrogie emocje kierowane są na inną osobę pracującą w przedszkolu. Niestety problem dziecka w dalszym ciągu pozostaje nierozwiązany.
Zachowania rodziców wobec trudności związanych z dzieckiem mają różny i specyficzny charakter. Rodzice często nie mogą pogodzić się z faktem, że ich malec ma pewne trudności. Zaistniałą sytuację odbierają jako osobistą porażkę lub krytykę ich samych. Ciągły nacisk w różnych sferach (np. aby być najlepszym, mieć wszystko, co najlepsze) wpływa również na oczekiwania w stosunku do dziecka. Z drugiej jednak strony pojawia się poczucie winy. Trudno jest w takiej sytuacji być rodzicem, a wychowawcy naprawdę to dobrze rozumieją i są gotowi pomóc.
Celem nadrzędnym dla rodziców i wychowawców powinna stać się pozytywna i pełna współpraca. Aby tego dokonać, trzeba zmierzyć się z wieloma negatywnym uczuciami, emocjami i przeszkodami. Rodzic winien jasno powiedzieć, czego oczekuje od przedszkola i jakich sytuacji chce uniknąć. Musi jednak też zaakceptować, że wychowawca jest partnerem w dyskusji. Dzięki kierunkowemu wykształceniu, obiektywnemu podejściu do problemu, pracy z wieloma dziećmi, wychowawca o rozwoju dziecka wie najwięcej.
Pragniemy skierować symboliczny apel do Rodziców:
Drogi Rodzicu szukajmy, doświadczajmy, pomagajmy i współpracujmy, a Twoje dziecko będzie szczęśliwe.
Ilona Sochacka – nauczyciel w przedszkolu „Dzieci Świata Świat Dzieci”, Absolwentka Akademii Pedagogiki Specjalnej o kierunku „Profilaktyka i resocjalizacja sądowa”. Ukończyła także studia podyplomowe w Wyższej Szkole im. B. Jańskiego o kierunku „Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna”. W pracy pedagogicznej preferuje rozwijanie inteligencji emocjonalnej i twórczej. Zawsze towarzyszy dzieciom z Anina w uwielbianych przez nie wycieczkach rowerowych do lasu. Stworzyła autorski program „Klub Podróżnika”, który realizuje od 2 lat. Interesuje się dramą, psychoanalizą, architekturą drewnianą oraz czynnikami warunkującymi rozwój dziecka.
