Jak można zacząć zajęcia z matematyki dla trzylatków? Trzeba je przede wszystkim zaciekawić!
Np. zapraszając do zabawy z magicznym workiem pełnym grzechoczących nakrętek. Maluchy nie wiedzą, co w nim jest, więc chętnie słuchają nauczyciela. Kiedy wysypią barwne nakrętki, mogą je posortować według kolorów i wielkości, odkładając w miejsca oznaczone np. wyciętymi z kartonu symbolami, a potem ocenić, których jest więcej, a których mniej. Dzięki tej zabawie dzieci łączą elementy w zbiory i oceniają ich liczbę. Dzieci w wieku ok. 3,5 lat radzą sobie z tym, czasem szacując „na oko”, a czasem licząc. W trakcie zabawy, np.: klockami lub samochodami maluchy uczą się porównywać wielkość przedmiotów, decydując, która zabawka jest większa. Dzieje się tak, gdy dziecku w zabawie towarzyszy dorosły, który prowokuje do rozmowy i oceny.
Przedszkolaki mogą poznawać też miary, m.in. na przykładzie własnego wzrostu. Same co jakiś czas proszą, aby sprawdzić, czy przybyło im centymetrów i oceniają, kto jest od kogo wyższy. Pod okiem opiekunów mogą przeprowadzać eksperymenty z naczyniem z wodą, patrząc, w którym jest jej więcej – wysokim i wąskim czy szerokim i niskim. Młodsze dzieci sądzą, że płynu jest więcej w tym pierwszym, mimo że w obu jest tak naprawdę tyle samo. Starsze dzieci potrafią to już zrozumieć. Dzieci porównują również przedmioty pod względem wagi – ważne jest, żeby miały podobną wielkość. Maluchy rozwijają również swoją orientację przestrzenną, wcielając się w małych inżynierów. Na schemacie przedszkola zaznaczają okna, drzwi czy różne elementy wyposażenia.
To także pomysł na wciągającą zabawę w domu lub w ogrodzie z rodzicami.
Co możemy zrobić w domu, aby pomóc dziecku „oswoić” matematykę:
• czytać bajki i opowiadać historie, które kształtują wyobraźnię, niezbędną do zrozumienia matematyki,
• słuchać muzyki, która również wpływa na rozwój wyobraźni,
• układać puzzle rozwijające myślenie logiczne,
• wykorzystywać codzienne sytuacje do zabaw matematycznych, np.: łączenia w zbiory dzięki obserwacji rosnących na rabatce żonkili i stokrotek lub układaniu kasztanów czy żołędzi, które mogą być świetnymi liczmanami.
Autorka tekstu jest Marta Załuskowska – Dyrektor Przedszkola Włoskiego Piccolo Leonardo w Warszawie. Absolwentka psychologii na UMCS w Lublinie oraz studiów podyplomowych na kierunkach: Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna oraz Przygotowanie pedagogiczne. Uczestniczka wielu kursów i szkoleń, m.in.: z terapii i praktycznych metod SI, metody projektu, organizowanego przez Fundację Rozwoju Dzieci im. J.A. Komeńskiego. Posiada dziewięcioletnie doświadczenie w pracy z dziećmi w wieku żłobkowym i przedszkolnym. W Piccolo Leonardo pracuje od początku istnienia placówki. Na co dzień czuwa nad organizacją pracy kadry pedagogicznej, programem zajęć dla dzieci oraz realizacją idei i założeń autorskiego programu Przedszkola i Żłobka Włoskiego Piccolo Leonardo.
Przedszkole Włoskie Piccolo Leonardo mieści się w kampusie Politechniki Warszawskiej przy ul. Grójeckiej 39 w Warszawie. Placówka inspiruje się przede wszystkim umiejętnościami Leonarda da Vinci, dlatego w autorskim programie przedszkola, realizowanym w języku polskim i włoskim jednocześnie, znajdują się m.in. zajęcia z rysunku, rzeźby, malarskie, projektowe, konstruktorskie, matematyczne i muzyczne, uzupełnione o warsztaty literackie, taneczne oraz teatralne. Zajęcia artystyczne prowadzone są przez absolwentów ASP w specjalnym Atelier. Przedszkole zapewnia także bogaty program zajęć sportowo-ruchowych, m.in. naukę pływania na basenie mieszczącym się w budynku. Siostrzaną placówką Przedszkola Włoskiego jest żłobek polsko-włoski Piccolo Leonardo.
Więcej informacji na www.piccololeonardo.pl
Żłobek i Przedszkole Włoskie Piccolo Leonardo
ul. Grójecka 39, 02-031 Warszawa
e-mail: [email protected]
tel.: +48 795 122 044
