Oglądanie – i rozmowa
Przede wszystkim – czytajmy opisy czy recenzje filmu, gry czy bajki, zanim pokażemy je dziecku. Jeżeli to jest niemożliwe, warto aktywnie uczestniczyć w oglądaniu/słuchaniu, by w odpowiedniej sytuacji móc zareagować. I najważniejsze, zawsze po obejrzeniu programu należy z dzieckiem rozmawiać o treści zawartej w programie. Zadając maluchom pytania, uczymy je prawidłowej koncentracji. Włączamy też „aktywne myślenie” nad obejrzanymi treściami. A to uczy dziecko stawiać tezy, argumentować oraz wyjaśniać i bronić swojego zdania.
„Idź, pooglądaj telewizję”
Kontakt dziecka z mediami to również chwilowe wytchnienie dla rodziców. W tym czasie opiekunowie mają czas na spokojne załatwienie swoich spraw czy odrobinę odpoczynku. Trzeba jednak pamiętać, że takie rozwiązanie ma być jedynie tymczasowe. Warto zawsze w zanadrzu mieć inne metody na zorganizowanie czasu dzieciom. W innym razie tymczasowe rozwiązanie zamieni się w stałe i w ostateczności może doprowadzić do uzależnienia się najmłodszych od mediów.
Media potrafią także stać się przekleństwem rodziców. Niepokojącym objawem jest moment, gdy dziecko nie interesuje się niczym innym poza mediami. Wszystkie jego czynności koncentrują się na projekcji, bez większego zaangażowania w treści w nich zawartych. Maluch potrafi większą część dnia przesiedzieć przed TV czy komputerem, nie nawiązując kontaktów z rówieśnikami oraz nie angażując się w życie społeczne i rodzinne. W takiej sytuacji czasami trzeba wesprzeć się pomocą psychologa lub psychiatry.
Niebezpieczny brak ruchu
TV czy komputer ma wpływ również na sferę fizyczną. Oglądając czy słuchając, człowiek nie wykonuje wielu ruchów i w związku z tym poziom aktywności fizycznej osób młodych jest bardzo zachwiany. Dlatego też trzeba pamiętać o równowadze w rozwoju psychicznym, społecznym i umysłowym – i dbać o regularną aktywność fizyczną malucha.
Prawda a fikcja
Trzeba również pamiętać, że świat pokazany w telewizji bywa przez najmłodszych odbierany zbyt bezpośrednio. Łatwo dochodzi do mylenia świata fikcji i świata realnego. Najlepszym rozwiązaniem jest rozmowa na temat bajek, ich konstrukcji, występujących w nich bohaterów i ich możliwości w świecie realnym.
Media są częścią naszego życia
Ta moc mediów i ich wpływ na życie młodych ludzi wiąże się z tym, że kontakt z nimi nie wymaga od odbiorcy specjalnego wysiłku, zarówno intelektualnego, jak i fizycznego. Gry, bajki, filmy, słuchowiska są gotowe do użytku zawsze i wszędzie, kiedy tego dziecko chce. Mimowolnie przyjmuje się wzorce, opinie, przekazywane w ich treści, bez konieczności wykonywania trudniejszych operacji myślowych. Dlatego też tak ważne jest podejmowanie dyskusji na temat informacji ujrzanych lub usłyszanych w mediach. Tego typu konfrontacja jest konieczna i minimalizuje ryzyko wystąpienia uzależnienia.
Umiejętność odpowiedniego poruszanie się w świecie mediów i selekcja informacji jest równie ważna, co ich późniejsze umiejętne wykorzystanie. Odizolowanie dziecka od mediów jest praktycznie niemożliwe i niewskazane.
Zasada jest prosta – z wszystkiego można korzystać, ale zawsze z umiarem i przysłowiową głową.
Urszula Rogalska – pedagog, terapeuta, animator zabawy
