A co, gdy o TO zapyta? Wielkie problemy tych małych i większych – recenzja książki „Jak rozmawiać z dziećmi o bardzo ważnych sprawach”

Jednak jak rozmawiać z takim małym człowiekiem, który zadaje pytania o sens rozmnażania w sklepowej kolejce, a na urodzinach wujka „Kojaka” pyta, czy nowe włoski mu urosną jak malutkiej Asi. Czasami dzieci przeżywają swoje wielkie, choć dla nas małe dramaty i pytają, albo i nie pytają, a i tak czekają na wyjaśnienia, na to, że dorosły, rodzic, nauczyciel wyjaśni, podpowie, pomoże. Bywa tak, że znamy odpowiedź na pytanie zadane przez dziecko, czasami wiemy, że jakieś pytanie padnie, bo sytuacja jest nowa i wymaga rozmowy, jednak jest czasami tak, że pytania padają niespodziewanie, nagle. Do nich też trzeba się przygotować.

Nikt nie planuje rozmowy o śmierci chomika w dniu kupna zwierzątka i nikt nie układa scenariuszy w głowie na temat rozmów o szpitalu, gdy nie ma takiej potrzeby. Jednak rożne potrzeby spadają na nas nagle i nagle dzieci pytają. O to, co boli, dotyka i o to, czego sami nie wiemy.

Bardzo ważną pozycją książkową dla przezornego rodzica jest publikacja Charlesa E. Schaefera i Teresy Foy DiGeronimio pt. „Jak rozmawiać z dziećmi o bardzo  ważnych sprawach. Dla rodziców dzieci od 4 do 12 lat”. Konkretne pytania i konkretne odpowiedzi oraz pożyteczne wskazówki. Książka, jak to poradnik, zawiera recepty na szereg pytań i wątpliwości. W jej treści znajdziemy odpowiedzi nie tylko na faktyczne pytanie dziecka, ale przyswoimy wskazówki, w jaki sposób rozmawiać z dzieckiem na tematy dlań ważne, nierzadko skomplikowane i trudne. Czasami tak samo jak odpowiedź na pytanie, ważna jest forma, w jakiej tej odpowiedzi udzielamy. Między kartkami książki znajdziemy wskazówki i odpowiedzi na bardziej i mniej poważne, w oczach dorosłego, pytania.

Poradnik jest podzielony na dwie główne części: na „Poważne kryzysy, duże zmiany w rodzinie” i na „Niepokoje młodzieży”. W pierwszej znajdziemy między innymi pomoc i liczne porady w jaki sposób rozmawiać o tak trudnych sprawach jak śmierć ukochanej osoby, ale też i dowiemy się, jak przygotować młodego człowieka na fakt zostania starszym rodzeństwem, na pierwszy dzień w szkole czy pobyt na koloniach. Każdy główny problem jest omawiany wraz z często pojawiającymi się pytaniami dodatkowymi. Gdy mowa jest o wizycie u dentysty, przedstawiane są wszystkie etapy przygotowawcze, które pozwalają na bezbolesne, dosłownie i w przenośni, podejście do sprawy. Tak jest z każdą omawianą w książce treścią. Druga cześć to duży rozdział książki opisujący problemy i rozterki młodzieży. Dorośli w oczach nastolatków bezwzględnie są traktowani jako mniej wiedzący o życiu, jako ci, co zostali w tyle wraz z przemijającą epoką. Nie pozwólmy by ten mit stał się faktem i podążajmy z duchem czasu. W tej części książki dowiemy się, jak rozmawiać z dzieckiem na temat wszechobecnego seksu i seksualności, jak wybrnąć z niełatwych pytań dotyczących wojen, AIDS, narkomanii, homoseksualizmu.

Czytając tę część książki, możemy dostrzec również problemy dzisiejszego świata młodzieży. Ich świata, który jest taki sam, jak świat nas, dorosłych. My nie zawsze rozumiemy świat, a co dopiero dzieci – bo młodzież to mimo wszystko duże, ale dzieci.

Bardzo gorąco polecam tę książkę, jako wspaniały poradnik dotyczący ważnych rozmów z ważnymi osobami – z naszymi dziećmi.

Basia Zalewska – pedagog, wychowawca w przedszkolu, niania i optymistka z nadzieją patrząca na jutro

Jak rozmawiać z dziećmi o bardzo  ważnych sprawach. Dla rodziców dzieci od 4 do 12 lat. Konkretne pytania i konkretne odpowiedzi oraz pożyteczne wskazówki.
Charles E. Schaefer Teresa Foy DiGeronimio
Wydawnictwo Media Rodzina, Poznań 2002