Niektórzy jednak nie mogą urodzić własnego dziecka i skłaniają się ku adopcji. Mają w sobie tyle miłości i chęci podzielenia się nią, że się na nią decydują. Dom dziecka to jednak nie sklep z dziećmi, tam nie można sobie wybrać dziecka jak lalki w „zabawkowym”. Również tam rodzice zostają obdarowani dzieckiem z losowym zestawem cech.
Dzieci z domu dziecka pośród wielu cech mają zazwyczaj przynajmniej jedną dodatkową, zdecydowanie niepożądaną – jest to przeważnie jakaś trauma, bagaż emocjonalny wyniesiony z życia sprzed adopcji. Bagaż ten jest ciężki i nie do uniesienia dla jednej osoby – potrzebna jest pomoc rodziców, bliskich i nierzadko specjalistów.
Tak jak istnieje wiele podręczników z serii „jak być dobrym rodzicem”, tak też jest niejeden podręcznik dla rodziców adopcyjnych. Nie jestem mamą adopcyjną, ale jestem nauczycielką. Uczę również dzieci, które są adoptowane, mające różne większe i mniejsze problemy. Chciałabym móc pomoc, więc uczę się, jak fachowo podchodzić do problemów adoptowanego dziecka i jego rodziny.
Książka pt.: „Adopcja i przywiązanie. Praktyczny poradnik dla rodziców” napisana przez Deborah Gray jest wspaniała. Wiele się z niej dowiedziałam i nauczyłam. Podzielona na rozdziały opisujące problemy, na które napotykają rodzice adopcyjni, jest wyjątkowo przystępna. Trudne i zawiłe zaburzenia emocjonalne są omawiane na podstawie przeprowadzonych przez autorkę terapii, liczne przykłady pozwalają na zrozumienie niełatwych problemów, dotyczących rodziny z adoptowanym dzieckiem. Każdy rozdział jest w jasny i prosty sposób opracowany pod względem teoretycznym. We wstępach do rozdziałów opisany jest prawidłowy stan każdego z omawianych etapów rozwoju przywiązania u dziecka, a następnie podawane są przykłady najczęściej występujących zaburzeń wraz z typowymi dla danego zaburzenia zachowaniami. Autorka podając przykłady pokazuje, jak eliminować nieprawidłowe zachowania, daje rodzicom nadzieję i podbudowuje wiarę w lepsze jutro życia z dzieckiem z domu dziecka. Niełatwe zmagania dnia codziennego są rozwiązywane, a nie przytaczane jako sensacyjne zachowania TAKIEGO dziecka. Są opisywane jako stan przejściowy, czas w oczekiwaniu na przepracowanie traumy, żałoby i innych uczuć, będących w natłoku u dziecka adoptowanego.
Lektura będzie pomocą nie tylko dla rodziców adopcyjnych czy też nauczycieli, mających kontakt z dzieckiem adoptowanym, jest to pozycja warta polecenia każdemu, kto w życiu codziennym ma kontakt z dziećmi. We współczesnym świecie adopcja staje się coraz bardziej popularna – to dobry znak zmieniających się czasów, dlatego warto wiedzieć, że określane wyjątkowo krzywdzącym mianem „złe dzieci” z patologicznych rodzin są dobrymi dziećmi z niedobrymi doświadczeniami. Warto wiedzieć, że trzeba pomagać w radzeniu sobie z emocjonalnymi problemami, a nie przyklejać adoptowanemu dziecku kolejne łatki fatalnego przypadku.
Książka pokazuje, że dziecko wzrastające w miłości – miłość oddaje, że nie ma paskudnych dzieci. Między stronami tej publikacji zawarty jest klucz do sukcesu w pracy nad i z dzieckiem z domu dziecka, nad jego emocjami, przywiązaniem i miłością.
Serdecznie polecam.
Basia Zalewska – pedagog, niania, nauczycielka przedszkola.
www.basiopisanie.blogspot.com
Adopcja i przywiązanie. Praktyczny poradnik dla rodziców
Deborah D. Gray
wyd. GWP
