Diagnoza „dysleksja” sprawia, że myślimy tylko o ograniczeniach – utrudnieniach, jakie niesie ze sobą to zaburzenie. Takie ujęcie problemu szkodzi dzieciom – obniża ich poczucie własnej wartości, budzi poczucie niedoskonałości i niepowodzenia, zawsze skupia się na mankamentach.
Jednak dysleksja ma też swoje dobre strony – w wielu przypadkach sprzyja rozwijaniu zdumiewających uzdolnień.
Jedną z mocnych stron zaobserwowanych u dyslektyków są zwiększone zdolności artystycznych. Być może przyczyna leży w tym, że dyslektycy niekiedy mają problem z komunikacją werbalną lub w pisaniu i chcą wyrazić siebie po przez działania artystyczne.
• Myśli niewerbalnie – obrazami – myślenie takie jest szybsze od „normalnego”, werbalnego, dodatkowo jest głębsze, całościowe i bardziej wyraziste. • Jest błyskotliwy, bardzo inteligentny, elokwentny. • Jest bardzo ciekawy świata i wnikliwy. • Ma bardzo dobrą intuicję, umie „czytać ludzi”. • Posiada bujną wyobraźnią. • Utalentowany w takich dziedzinach, jak: sztuka, teatr, muzyka, mechanika, opowiadanie (np. bajek), sprzedaż, biznes, projektowanie, budowanie lub inżynieria. • Łatwiej przychodzi mu rozwiązywanie problemów. • Potrafi znaleźć punkt wspólny pomiędzy wieloma różnymi konceptami.
• Posiada wspaniałą pamięć długotrwałą, zwłaszcza jeżeli chodzi o doświadczenia, zdarzenia, lokalizacje i twarze. • Postrzega świat w wielu wymiarach – używając wszystkich zmysłów. • Widzi „większy obraz”, nie skupia się na detalach. • Ma tendencję do holistycznego sposobu postrzegania informacji, zadań, które ma jeszcze wykonać.
Zachowanie, zdrowie, rozwój i osobowość • Ma ogromną potrzebę osiągnięć i zdobywania wyznaczonych przez siebie celów. • Zdecydowany, wytrzymały, odporny, nieustępliwy. • Empatyczny, dbający o innych.
Leonardo Da Vinci, Hans Christian Andersen, August Rodinm, Thomas Alva Edison, Winston Churchil, Albert Einstain, Richard Rogers, Tom Criuse. Podsumowując: będąc dyslektykiem, również możemy dążyć do realizacji naszych marzeń, celów. Opisane powyżej mocne strony powinny pomóc w odbudowaniu poczucia własnej wartości, które zazwyczaj jest bardzo niskie, co wynika z utrwalonych stereotypów. Należy pamiętać, że dyslektyk to równie wartościowy człowiek, jak każdy inny! M. Dąbrowska, Moje dziecko jest dyslektykiem. Warszawa 2003 P.A. Gindrich, Funkcjonowanie Psychospołeczne uczniów dyslektycznych, Lublin 2004, G. Krasowicz-Kupis, Psychologia dysleksji, Warszawa 2008. Anna Radwańska – z wykształcenia pedagog społeczny i terapeuta pedagogicznym. Prowadziła zajęcia z psychologii społecznej i etyki zawodowej, a także pracowała jako pedagog szkolny. Mama Julii. Po bezpłatne porady zaprasza na bloga www.przyjaznypedagog.blogspot.com #dysleksja #dziecięce emocje
