Pierwszym – i być może najtrudniejszym – co musisz zrobić, to zostawić swoją pociechę najspokojniej, jak możesz. Daj swojemu dziecku możliwość przytulenia się, powiedz mu, że odbierzesz go po obiedzie lub po drzemce, a następnie odejdź, nawet jeśli słyszysz jego płacz za sobą. Jeśli pojawią się bardzo silne reakcje emocjonalne, poproś nauczycielkę o pomoc w zaangażowaniu go w jakąś grę lub aktywność – lub po prostu, aby posiedziała z nim, aż emocje się uspokoją. Doświadczeni wychowawcy mówią, że najczęstszym błędem rodziców jest wydłużanie pożegnania i zwlekanie z wyjściem, co często wtedy powoduje, iż płacz dziecka zmienia się w maraton łez. Zamiast tego wyjdź na zewnątrz, uroń kilka łez, a za dwie godziny zadzwoń do przedszkola i spytaj o sytuację. Szanse są duże, że dostaniesz informację, iż dziecko przestało płakać wkrótce po tym, jak wyszłaś i bawi się ze swoimi nowymi przyjaciółmi. Dobrze jest mieć kontakt z wychowawczynią dziecka po to, abyś mogła dowiedzieć się od nauczyciela, co twój przedszkolak robił w ciągu dnia i porozmawiać o tym z nim, kiedy będziecie już do domu, np: „Narysowałeś dzisiaj kotka i bawiłeś się autami z Krzysiem?” .
„Czy muszę korzystać z toalety?”
Przedszkolaki naturalnie boją się zmian, a jedna z najtrudniejszych zmian to ta związana z uczeniem się korzystania z nowej toalety. Wiele przedszkoli wymaga, aby dzieci umiały korzystać już same z toalety, dlatego też wizyta w łazience może zestresować twojego malucha. Jeśli panikujesz, bo termin nauczenia dziecka korzystania z toalety zbliża się wielkimi krokami, weź głęboki oddech – może to być czas, aby przemyśleć swoją strategię. Po pierwsze, zadzwoń do przedszkola i wyjaśnij problem. Może się okazać, że przedszkole jest otwarte dla ‘wyjątków’ korzystających jeszcze z pieluch czy nocników, w takim przypadku wniosek, że twoje dziecko będzie jednym z nich. Zdecydowanie złym pomysłem jest popychanie dziecka do korzystania z nocnika czy toalety, zanim jest gotowe na tą zmianę. Jeśli toaleta sama w sobie ‘straszy’ dziecko, pomyśl, może możesz przynieść do przedszkola nocnik, taki z jakiego korzysta w domu.