Im dziecko młodsze, tym ważniejsze jest, aby podczas noszenia jego ciało pozostawało w symetrii, jego plecki były zaokrąglone, miednica podwinięta, a nóżki pozostawały w zgięciu oraz lekkim odwiedzeniu.
Zgięcie i odwiedzenie nóżek jest konieczne dla prawidłowego rozwoju stawów biodrowych i stanowi profilaktykę ich dysplazji. Układanie dziecka w chuście w pozycji kołyski uniemożliwia nadanie mu odwiedzenia, a zatem jest niezdrowe dla jego stawów biodrowych. Symetria i odwiedzenie w chuście są do uzyskania tylko przy ułożeniu pionowym dziecka. Ponieważ jednak mały niemowlak nie ma jeszcze wykształconych krzywizn, które chronią kręgosłup i mięśnie go podtrzymujące, szczególnie ważne jest zaokrąglenie jego plecków, aby nie dopuścić do spionizowania dziecka. Mocne zgięcie nóżek i niewielkie odwiedzenie (od 60 do 90 stopni) są warunkiem zaokrąglenia plecków dziecka. Maluch w chuście powinien opierać się kolankami o ciało rodzica, a nie całą powierzchnią swojego brzuszka. Obejmowanie szerokiego rodzica nóżkami przez małego niemowlaka sprawi, że będzie on pozostawał w odwiedzeniu bliskim szpagatu, a to wyprostuje mu kręgosłup i spionizuje.
Aby bezpiecznie nosić dziecko, należy najpierw ułożyć je w prawidłowej pozycji, zawsze brzuszkiem do siebie, a następnie otulić chustą tak, aby tę pozycję utrwalić. Aby podążać za fizjologicznymi uwarunkowaniami dziecka, należy dobrać wiązanie odpowiednie do stopnia rozwoju dziecka, a także jego stanu zdrowia. W zależności od zastosowanego wiązania, uzyskamy mniejsze lub większe odwiedzenie. Najmniejsze odwiedzenie uzyskamy w wiązaniu kangur, plecak prosty, a także w chuście kółkowej, największe – w wiązaniach z krzyżem, chustach elastycznych, oraz w nosidłach ergonomicznych. To, co odpowiednie dla maluszka, nadaje się też z powodzeniem dla starszaka – nawet trzylatkowi będzie bardzo wygodnie w plecaku prostym, który zresztą jako jedyne wiązanie na plecach umożliwia umieszczenie dziecka na indywidualnie dobranej wysokości. Na dobrą sprawę na cały okres noszenia wystarczające mogą okazać się trzy wiązania – kangur, kangur na biodrze i plecak prosty. Do wiązań tych wystarczająca jest krótka chusta, więc przy takiej strategii noszenia można zaoszczędzić.
Ciekawym narzędziem noszenia jest chusta kółkowa, która nadaje się już dla noworodków. Jej zdecydowaną zaletą jest szybki montaż, ale pamiętać należy, że kółkowa to chusta na krótkie dystanse – nie jest dobrym pomysłem używanie jej na długie spacery. Obciąża ona noszącego w sposób asymetryczny, nie stanowiąc dobrego wsparcia dla jego kręgosłupa. Jednak potrafi bardzo ułatwić przejście z niemowlakiem z samochodu do domu przy jednoczesnym przenoszeniu zakupów lub trzymaniu za rękę starszaka. Umożliwia stopniowe zachustowanie dziecka prężącego się podczas wiązania. Pozwala też szybko wybrać się na drobne zakupy do pobliskiego sklepu.
Same ręce rodzica, bez wspomagania chustą, nie są w stanie utrzymać dziecka w bezpiecznej dla niego pozycji przez dłuższy czas. W kilka minut mięśnie rodzica się męczą, a noszone dziecko traci symetrię i zgięcie nóżek, odwiedzenie się powiększa, plecki wyginają do tyłu. Chusta potrafi utrzymać dziecko w bezpiecznej pozycji nawet przez 2-3 godziny, a rodzic może w tym samym czasie robić swoimi rękami co innego. Choćby – odpoczywać.
Izabela Banach-Kubik – Certyfikowany Doradca Noszenia ClauWi® po kursie zaawansowanym, Instruktor masażu Shantala, trener i coach z doświadczeniem. Propaguje ekologiczny styl życia i świadome rodzicielstwo bliskości. Na co dzień prowadzi konsultacje indywidualne i warsztaty dotyczące chustowania, masażu Shantala, pielęgnacji, BLW i naturalnego pieluchowania. Właścicielka sklepu www.naturalnamama.pl. Prywatnie jest mamą trójki dzieci, wciąż aktywnie noszącą w chuście. www.pogotowiechustowe.pl
