Podczas treningu osoba trenowana obserwuje na monitorze scenerię odpowiadającą grze komputerowej. Najczęściej za pomocą fal mózgowych steruje ona jakimś pojazdem bądź przedmiotem, tak by poruszał się w określonym wcześniej kierunku czy wykonywał polecone czynności. Każde rozproszenie uwagi przejawia się w złym wykonywaniu zadania (sterowania pojazdem, układania mozaiki z dostępnych obrazków). Dzieje się tak, gdyż rejestrowana aktywność mózgu przetwarzana jest w graficzny zapis wideogry.
Za pomocą takich treningów można wzmocnić te częstotliwości fal, których mózg generuje zbyt mało i wyhamować te, które generuje w nadmiarze, jak również zwiększyć regularność i synchronię aktywności mózgu. Efektem treningów będzie także wytworzenie się nowych, pożądanych połączeń synaptycznych, które znacznie ułatwią funkcjonowanie trenowanej osoby.
Metoda EEG biofeedback sprawdza się jako trening koncentracji, ukierunkowywania myślenia – pomaga uczniom z trudnościami w skupieniu się, może być wykorzystywana także przy nadpobudliwości, dysleksji rozwojowej, zaburzeniach rozwoju (np. autyzm). Ma szerokie zastosowanie dzięki dobieraniu ćwiczeń do wieku i możliwości trenującego, nie zaś problemu, z jakim będzie się on mierzył z zastosowaniem EEG biofeedback.
Klaudia Sania-Kawa – pedagog specjalny, polonistka, pogłębiająca swoją wiedzę na studiach podyplomowych z logopedii, na co dzień zajmuje się prowadzeniem zajęć ogólnorozwojowych dla dzieci i młodzieży
Polecana literatura:1. Pecyna M., „System Biofeedback w praktyce pedagogicznej”, Warszawa 1998.
2. Rusek G., EEG – biofeedback i możliwość jego wykorzystania we wspomaganiu terapii dzieci z autyzmem, W: „Wspomaganie rozwoju osób z autyzmem”, pod red. M. Gambin, E. Łukowskiej, Warszawa 2009.
3. strona internetowa: www.eeg-biofeedback.com.pl