Psychiatria daje nam szczegółowy opis symptomów towarzyszących chorobie. Warto je znać, aby móc zaobserwować je u naszych bliskich. Depresji towarzyszą charakterystyczne zaburzenia nastroju oraz emocji.
U osoby chorej występują nasypujące objawy: • utrata zainteresowań, szczególnie możliwe do zaobserwowania u nastolatków • problemy z pamięcią i koncentracją • u uczniów pogorszenie ocen, u dorosłych problemy w pracy • bezsenność lub przeciwnie, brak energii i nadmierna senność i stałe uczucie zmęczenia • izolowanie się od ludzi, często zerwanie kontaktów • niskie poczucie własnej wartości • częste bóle głowy, biegunki • zmniejszenie apetytu, co za tym idzie utrata wagi bądź nadmierny apetyt i tycie • brak chęci do współżycia seksualnego • problemy z wyjściem z domu, wstaniem z łóżka, wykonaniem pozornie prostych czynności samoobsługowych • uczucie leku, które także często towarzyszy chorym. Przyczyn depresji jest dużo, można do nich zaliczyć:
• niewłaściwe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego • uciekanie od problemów, które skumulowane trudniej rozwiązać • uczucie braku akceptacji: w szkole, pracy • kłótnie i domowe kłopoty, brak poczucia bezpieczeństwa • zbyt wygórowane ambicje rodziców, nauczycieli, pracodawców • stała rywalizacja już od najmłodszych lat • fizyczne i psychiczne znęcanie się Na depresję choruje coraz więcej osób, dotyka ona nie tylko dorosłych kobiet i mężczyzn, ale coraz częściej na tę chorobę cierpią dzieci. Jest to czasem trudne do zaobserwowania, ponieważ zapracowani rodzice niczego nie zauważają, lub sądzą, że zachowanie nastolatka ma zawiązek z dojrzewaniem, buntem wobec szkoły. A tymczasem w ciągu ostatnich dwudziestu kilku lat, liczba dokonanych samobójstw wśród osób między piętnastym a dwudziestym piątym rokiem życia wzrosła dwu-, trzykrotnie.
Leczenie depresji to często długoletni proces, zwykle polegający na przyjmowaniu leków oraz uczestniczenie w psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Niezwykle istotne jest również najbliższe otoczenie. Ważne, aby rodzina rozumiała osobę chorą, wspierała ją i jak najwięcej z nią rozmawiała, dając poczucie bezpieczeństwa i miłość. Gabinet Terapii Psychopedagogicznej
