Psychiatria daje nam szczegółowy opis symptomów towarzyszących chorobie. Warto je znać, aby móc zaobserwować je u naszych bliskich. Depresji towarzyszą charakterystyczne zaburzenia nastroju oraz emocji.
U osoby chorej występują nasypujące objawy:
• brak energii, apatia
• zły nastrój, smutek
• napięcie, drażliwość
• utrata zainteresowań, szczególnie możliwe do zaobserwowania u nastolatków
• problemy z pamięcią i koncentracją
• u uczniów pogorszenie ocen, u dorosłych problemy w pracy
• bezsenność lub przeciwnie, brak energii i nadmierna senność i stałe uczucie zmęczenia
• izolowanie się od ludzi, często zerwanie kontaktów
• niskie poczucie własnej wartości
• częste bóle głowy, biegunki
• stałe poczucie winy
• uczucie bezradności
• zmniejszenie apetytu, co za tym idzie utrata wagi bądź nadmierny apetyt i tycie
• brak chęci do współżycia seksualnego
• problemy z wyjściem z domu, wstaniem z łóżka, wykonaniem pozornie prostych czynności samoobsługowych
• uczucie leku, które także często towarzyszy chorym.
Przyczyn depresji jest dużo, można do nich zaliczyć:
• niewłaściwe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego
• pesymizm
• brak wiary w siebie
• bezcelowość
• uciekanie od problemów, które skumulowane trudniej rozwiązać
• uczucie braku akceptacji: w szkole, pracy
• błędy wychowawcze
• kłótnie i domowe kłopoty, brak poczucia bezpieczeństwa
• wcześniejsze traumy
• zbyt wygórowane ambicje rodziców, nauczycieli, pracodawców
• stresy
• stała rywalizacja już od najmłodszych lat
• niepowodzenia szkolne
• poczucie osamotnienia
• fizyczne i psychiczne znęcanie się
Na depresję choruje coraz więcej osób, dotyka ona nie tylko dorosłych kobiet i mężczyzn, ale coraz częściej na tę chorobę cierpią dzieci. Jest to czasem trudne do zaobserwowania, ponieważ zapracowani rodzice niczego nie zauważają, lub sądzą, że zachowanie nastolatka ma zawiązek z dojrzewaniem, buntem wobec szkoły. A tymczasem w ciągu ostatnich dwudziestu kilku lat, liczba dokonanych samobójstw wśród osób między piętnastym a dwudziestym piątym rokiem życia wzrosła dwu-, trzykrotnie.
Leczenie depresji to często długoletni proces, zwykle polegający na przyjmowaniu leków oraz uczestniczenie w psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Niezwykle istotne jest również najbliższe otoczenie. Ważne, aby rodzina rozumiała osobę chorą, wspierała ją i jak najwięcej z nią rozmawiała, dając poczucie bezpieczeństwa i miłość.
Anna Wrocławska
