Wyobraź sobie, że odzyskujesz dostęp do tej skarbnicy! Tak po prostu. I wtedy nie musisz już szukać specjalnych technik komunikacji, bo one same wypłyną, tak, jak wypływają z każdego dziecka, które jeszcze nie zostało poddane szkolnej procedurze obróbki i skrawania umysłu. Przygotowaliśmy dla Ciebie możliwość powrotu do wszystkiego co dziecięce, lecz nie infantylne. Oferujemy radość uczenia się, zabawy i odblokowanie kreatywności na wielu poziomach. A przy tym mnóstwo śmiechu i jeszcze raz śmiechu, tak, żeby Twoje dziecko mogło się ogrzać Twoją energią. A przy okazji będzie refleksyjnie. Zadamy sobie ważne pytania i poszukamy najlepszych odpowiedzi.
A kiedy pewnego dnia Twoje dziecko, już dorosłe, spyta Cię: Jak ty to zrobiłeś, że mamy ze sobą takie fantastyczny kontakt?Będziesz mógł spokojnie chwycić jego dłonie, spojrzeć w oczy i z czystym sumieniem odpowiedzieć: Po prostu pewnego dnia wzniosłam/em się na poziom dziecka. Na Twój poziom…
Do projektu w roli prowadzących warsztaty dołączyły nietuzinkowe postaci: Człowiek renesansu, który zaraża entuzjazmem, lubi ludzi i pomaga im żyć ciekawiej i pełniej. Doktor psychologii, poeta, coach, power speaker, wykładowca na Akademii Leona Koźmińskiego (MBA, psychologia biznesu dla menadżerów). Autor i współautor jedenastu książek, w tym dwóch wyróżnionych Nagrodą Teofrasta miesięcznika Charaktery: „Pozytywna psychologia porażki” oraz „Animal Rationale. Jak zwierzęta mogą nas inspirować. Rodzina, edukacja, biznes.”.
Kompozytor (największy hit: „Dziewczyna szamana”), autor tekstów, członek ZAiKS. Fan Janusza Korczaka. Inicjator wielu akcji społecznych, w tym „Wznieś się na poziom dziecka” inspirowanej myślą Korczaka. Na poziomie badawczym i teoretycznym rozwija koncepcję konstruktywnej regresji. Jest przekonany, że w każdym człowieku można rozbudzić dziecięcą witalność, a wraz z nią kreatywność i odwagę samodzielnego badania świata. W przygotowaniu jest wydanie napisanej wierszem książki „Animalek Rationalek”. Ilustracje do niej opracowała Katia Sokołowa-Zyzak (prawnuczka noblisty, Iwana Pawłowa).
Jeden z najwrażliwszych i najlepszych fotografów przyrody świata. Ranga otrzymanych przez niego nagród zapiera dech w piersiach, zwłaszcza, że odbierał je z rąk sir Davida Attenborough i Księżnej Cambridge Kathrine: Worldlife Photographer of the Year 2013 (Natural History Museum & BBC), European Worldlife Photographer of the Year 2013 (Gesellschaft Deutscher Tierfotografen) oraz Grand Prix – Image of the Year 2013 (International Federation of Wildlife Photography). Zupełnie przy okazji finalizuje swój doktorat w Polskiej Akademii Nauk. Jest współautorem książki „Animal Rationale. Jak zwierzęta mogą nas inspirować. Rodzina, edukacja, biznes” (Wydawnictwo Naukowe PWN). Książka została wyróżniona Nagrodą Teofrasta miesięcznika „Charaktery” za najlepszą psychologiczną książkę 2015 roku. Współpracuje na stałe z Polskim Radiem RDC, gdzie prowadzi audycję „Animalista”. Prowadzi autorskie warsztaty z uważności i działań wizualnych. W trakcie prac twórczych równie dobrze czuje się w towarzystwie dzieci, co Jej Cesarskiej Wysokości Księżnej Takamado…
Z wykształcenia lutnik, a więc twórca instrumentów bardziej zaawansowanych, niż kij deszczowy zrobiony z niepotrzebnej tekturowej rury, ale z pasją oddaje się eksperymentom o tworzeniu czegoś „z niczego”. Wokalistka o czystym sopranie, doskonalonym w rodzinnym ansamblu i wielu chórach, członek ZAiKS. Od zawsze na scenie nie tylko w repertuarze klasycznym, lecz również jako silne wokalne wsparcie liderów estrady (m.in. Andrzej „Piasek” Piaseczny, Ryszard Rynkowski). Aktualnie finalizuje solowy recital piosenek z lat 20-tych i 30-tych XX wieku. Zakochana w klasycznych i nieśpiesznych dźwiękach oraz stylistyce dawnego kina jest jednocześnie wulkanem pomysłów i emanuje godną pozazdroszczenia energią. Autorka książki dla dzieci „Rudolf jedyny i wyjątkowy”, z planami tworzenia na jej podstawie przedstawienia teatralnego. Być może uda się to w trakcie planowanych zajęć w ramach projektu „Family Power”. Kto wie?
Little Leader Power to warsztaty z komunikacji dla dzieci realizowane w formie cyklicznych spotkań. Projekt ten, tworzyłam przez ostatnie 6 lat mojego życia. Jako pedagog i właściciel szkoły językowej dla dzieci, na co dzień miałam możliwość obserwować jak funkcjonują dzieci i ich rodziny, jakie mają potrzeby, co jest dla nich ważne, jak to realizują, a przede wszystkim jak to komunikują i jak komunikują się ze sobą nawzajem i ze światem, który ich otacza.
Jako pasjonat komunikacji międzyludzkiej, również wiedzy teoretycznej, dotarłam do najnowszych badań dotyczących komunikacji. Wiele osób nie jest w stanie pomimo ukończonych studiów, nie rzadko z wyróżnieniem, znaleźć pracę, z powodu braków w komunikacji, niskiego poczucia własnej wartości, lęku przed porażką. Gdy stałam się matką, zaczęłam temat zgłębiać jeszcze bardziej. W końcu dobrze wiedzieć jak te dzieci wychowywać, sama intuicja to nie wszystko. Poradników zrób to sam, wychowaj „idealnego potomka” jest mnóstwo, a konkretnej sprawdzonej wiedzy? Z tym już różnie, oj bardzo różnie…
Z naturalnej potrzeby powstał projekt: „Mówię tak, mówię nie – wszyscy rozumieją mnie!” Ideą projektu jest przekazanie dzieciom narzędzi komunikacji, pokazanie im wielu dróg, uzmysłowienie istoty empatii, prawdziwego zrozumienia drugiej osoby, jej intencji, jej uczuć, jej potrzeb. Dzięki takiemu podejściu nasze dziecko, będzie lepiej rozumieć innych, odważniej komunikować swoje potrzeby. Będzie potrafiło rozpoznać realne potrzeby od zwyczajnych zachcianek. Będzie potrafiło rozpoznać swoje emocje oraz różnorodne sposoby radzenia sobie z nimi w sposób nie raniący osób trzecich…
Jest to warsztat dla dzieci, którego program w moim odczuciu powinien być w każdej szkole w programie podstawowym obok języka polskiego i matematyki. Dlaczego? Ponieważ komunikacja decyduje o naszym życiu, to właśnie umiejętność komunikacji zarówno tej wewnętrznej, czyli dialogu w naszej głowie ze sobą jak i zewnętrznej z naszym otoczeniem, rodzicami, przyjaciółmi, pracodawcami, panią ze sklepu determinuje nasze życie, otwiera lub zamyka drzwi. Komunikacja to najczęściej stosowana umiejętność życiowa. Czy nie sądzisz więc, że warto ją szkolić, że warto dać naszym dzieciom narzędzia, aby potrafiły jak najlepiej wyrażać siebie?