Suzuki w swojej książce „Karmieni Miłością” pisze: „… wszystkie dzieci japońskie mówią po japońsku! Myśl ta spadła na mnie jak grom z jasnego nieba. Skoro wszystkie mówią po japońsku bez trudu i płynnie, musi w tym tkwić jakiś sekret. Dzieci na całym świecie uczą się języka ojczystego z doskonałym rezultatem. Dlaczego nie zastosować tej samej metody w kształceniu innych umiejętności? Czułem, że dokonałem kapitalnego odkrycia. Jeśli dziecko nie radzi sobie z arytmetyką, jego inteligencję ocenia się poniżej przeciętnej. A przecież każde potrafi bardzo dobrze posługiwać się trudnym językiem japońskim czy innym językiem ojczystym. Moim zdaniem dziecko, które nie radzi sobie z arytmetyką, nie jest mniej inteligentne; to system szkolenia jest zły. Po prostu jego zdolności czy umiejętności nie zostały we właściwy sposób rozbudzone. Wydało mi się zdumiewające, że nikt przedtem na to nie wpadł, choć oczywistość tego faktu potwierdza cała historia ludzkości: tajemnica tkwi w ćwiczeniu!”
Niezwykle ważną kwestią jest angażowanie się rodziców i opiekunów w kształcenie muzyczne dzieci. W Japonii dziecko nie dostanie do reki skrzypiec, zanim rodzic nie nauczy się grać na nich przynajmniej jednej melodii. Ów fakt jest podczas nauki niezbędny, gdyż w domu to właśnie rodzic pełni funkcję nauczyciela dziecka, który zaszczepia w nim miłość do gry w bezpiecznej, ciepłej atmosferze. W Polsce zajęcia Suzuki są niekiedy modyfikowane. Młodsze dzieci oswajają się z melodią skrzypiec graną przez nauczyciela prowadzącego. Podczas słuchania dźwięków mają okazję brać udział w licznych muzycznych mini-zabawach. Rodzice starszych dzieci często biorą udział w zajęciach, ucząc się wraz z dziećmi. Uczestnictwo rodziców w spotkaniach zależy od decyzji prowadzących oraz miejsca, w którym odbywają się zajęcia. Zachęcam jednak rodziców do uczestnictwa w spotkaniach, gdyż jedynie wtedy Metoda Suzuki jest w pełni skuteczna.
Metoda Języka Ojczystego kładzie nacisk na wykształcenie w młodych podopiecznych licznych wartości, jakimi są szlachetność, wrażliwość, a także dobro. Miłość do sztuki rodzi się w dzieciach naturalnie, a poznawanie nowych dźwięków staje się dla nich codziennością. Nieustannie obserwują grę rodziców i powoli uczą się gry poprzez naśladowanie – zanim dzieci poznają nuty, grają ze słuchu. Niewątpliwie największą zaletą Metody Suzuki jest włączenie rodzica w proces uczenia się dziecka, co zarówno pogłębia więzi rodzicielskie, jak i sprawia, że muzyka w naturalny i swobodny sposób staje się jedną z ważniejszych części życia dziecka.
Sandra Miśkiewicz – psychlog i pedagog